|
|
Sonntag, August 06, 2006
بیچاره فلسطین برای پرهیز از سنگسار شدن و مصون ماندن از انگها و تهمتها در آغاز ناچار به تذکر چند نکته بدیهی هستم. من هم مثل شما مخالف جنگ و طرفدار صلحام، حمله به مناطق مسکونی .کشتن غیر نظامیان، بویژه زنان و کودکان را، محکوم میکنم. خواه توسط بمبافکنهای اسراییلی در صور، خواه به دلیل اصابت موشکهای حزبالهی در حیفا. هرچند حجت الاسلام والمسلمین هاشمی رفسنجانی در بحبوحه جنگ هشت ساله، زمانی که موشکهای صدامیها زن و کودک ایرانی را قتل عام میکردند و مردم عاصی از جنگ به اعتراض برخاسته، آخوند را باعث بدبختی و مسبب مرگ فرزندانشان میدانستند، همین آقای هاشمی نظر دیگری داشت و با طرفداری از تنوری collateral damage نعره میزد که جنگ همین است دیگه! تو جنگ که حلوا تقسیم نمیکنند؟ *** اشتباه اجتنابپذیر نیروی هوایی اسراییل در شهرک قانا و در نتیجه مظلوم نمایی و استفاده تبلیغاتی حزبالله از این حادثه که خود آغازگر ِجنگ و مسؤل اصلی این کشتارهاست و برای موشک پراکنیهایش با شهامت و شجاعت کم نظیر از مدارس و مساجد و اماکن مسکونی استفاده میکند و با پنهان شدن در زیر خشتک زنان و در پشت تامپوس و پامپوس کودکان از نبرد تن به تن در جبههای مشخص سر باز میزند و کشت و کشتار زن و بچههای مردم را آلت دست تبلیغات ضد یهود و مظلوم نمایی خویش قرار میدهد، آن چنان جوّی در دنیای حقیقی و مجازی به وجود آورده است که کس را یارای انتقاد کردن و جرأت حرفزدن نیست. در وبلاگشهر ملت دست به عصا راه میروند یا از ترس عصیان حزبالله مهر سکوت بر لب زده اند و یا سیاست یکی به نعل یکی به میخ آهسته میروند و آهسته میآیند که گربهی حزبِخدا شاخشان نزند. حزبالله و حماس همانند پدر خواندههایشان جمهوری اسلامی و دولت سوریه به هیچ چیز جز نابودی کامل اسراییل تن نمیدهند و بعضی از هممیهنان در اسراییل ستیزی گوی سبقت را از هرکس ربودهاند. محو اسراییل، تنها کشور نمونه و آزاد و دموکرات خاور میانه، کشوری که بیش از نیم قرن پیش با رأی سازمان ملل متحد در بخشی از سرزمین کنعان، درخاک آباء و اجدادی قوم موسی و قوم داوود، پس از قرنها در بدری، موجودیت یافته و از طرف اکثر کشورهای جهان به رسمیت شناخته شده است، سرلوحهی سیاست و رکن اصلیی مرامنامه حزبی حماس و حزبالله لبنان و شعار آخوندهای ایران است. دفاع از جان و حفظ موجودیت خویش حق مسلم هر انسان و غریزه بقا برای هر حیوانی است. چه گزینه دیگری برای اسراییل جز دفاع از موجودیت قانونی خویش باقی میماند؟ دفاع در مقابل کسانی که تا کنون با راه اندازی پنج جنگ کمر به نابودیاش بستهاند؟ آیا حفظ و نگهداری غنایم جنگی، همان گونه که در تاریخ بشر مرسوم است، حق مسلم کشور فاتح نیست؟ آیا حفظ و نگهداری بلندیهای جولان و شبه جزیره سینا و باریکه غزه و دره اردن که اعراب یورش همه جانبه خویش را از همین مرزها و همین خطهها آغاز کردند ، شرعا و عُرفا حق قانونی و طبیعی برای دفاع از موجودیت خویش برای قوم یهود نیست؟ و تا اعراب فکر نابودی اسراییل از سر بدر نکنند و دست از شیوهی یهودستیزی و ایجاد نفرت درکودکان و نو جوانان نورس خویش بر ندارند حق مسلم آنها نخواهد بود؟ مگر اورشلیم ارث پدری قوم یهود نیست؟ صحبت از کدام سرزمین اشغالی میکنند این مهاجمین دایمی؟ مگر این زمینها طبق قوانین اسلام، یعنی آیین همین کشورهای عربنشین که کمر به نابودی یک مملکت پیشرفته و یک قوم فرهیخته بسته اند غنایم جنگی نیستند؟ مگر اسراییل قسمت اعظم این غنایم را در مقابل تقاضای همزیستی مسالمتآمیز پس نداد؟ پس کو صلح؟ کو همزیستی؟ هم جمال عبدالناصر مصری، هم ملک حسین اردنی و حافظ سوری و ملک فیصل سعودی از حق طبیعی موجودیت اسراییل آگاه بودند ولی برای مصرف داخلی؛ قوم فلسطین را قربانی کردند، خود سر انجام به دیار عدم شتافتند و ارثی از خود بجای گذاشتند که نسل اندر نسل قربانی و درگیر آن خواهند بود. قوم فلسطین از دست برادران عرباش بدبختیها کشیده، زخمها خورده، آلت دست و آواره شدهاست نه از دست اسراییل. کشور اسراییل و امت یهود مسبب بدبختیهای ملت فلسطین نبودند و نیستند! اگر کشورهای همسایه عرب و به اصطلاح مدافع حقوق مردم فلسطینِ؛ بجای هزینه کردن میلیاردها دلار پول باد آوردهی نفت برای محو قوم یهود و برای به نابودی کشیدن اسراییل، همت کرده بودند و با پذیرش صلح و با منطق، طبق پیشبینی همان قطعنامهی شورای سازمان ملل، اقدامی برای تحقق بخشیدن به ایجاد یک کشور آزاد فلسطینی کرده بودند اینک زن و کودک فلسطینی هنوز آوارهی هر دهر و دیاری نبود و هزینهاش را زن و بچه بیگناه لبنانی نمیداد. ریشسفیدان عرب با شستشوی مغزی کودکان و نوجوانان کار بجایی رساندهاند که حتا نمی توان برای نسلهای آینده نیز آرزوی صلحی برای این دو ملت پیشبینی کرد. گفتا زکه نالیم که از ماست که بر ماست. *** بشار اسد، پرزیدنت احمدینژاد، خالد مشعل، اسماعیل هانیه و شیخ نصرالله به هیچ چیز جز نابودی اسراییل رضایت نخواهند داد. وای بر خاورمیانه، وای بر جهان آزاد و غیر آزادش، اگر روزی این قوم نا آرام درجنگ با اسراییل پیروز شود. آنگاهست که باید گفت: خدا حافظ کیان بشریت، خدا حافظ آزادی، خدا حافظ صلح، خدا حافظ انسان. خدا نیاورد آنروز را که حزبالله دگم متعصب جایگزین قوم روشنفکر، مبتکر، بافرهنگ و پویای قوم یهود بشود. آیا فکر کردهاید با نابودی اسراییل چه زمینلرزهای در جهان بوجود خواهد آمد؟ و چه انفجاری در انتظار بشریت است؟ ما مسلمانها و اصولا پیروان هر دین و مذهبی به نیروی لایزال پروردگار ایمان داریم. آیا این خواست خدای متعال نیست که شیشه را در بغل سنگ نگهداشته است؟ اسراییل را حفظ کرده و روز به روز بر اعتلا و به نیرو و به قدرتاش میافزاید آیا پروردگار خالق دلسوز مخلوقات خویش نیست؟ و نمیداند نابودی اسراییل یعنی نابودی خاورمیانه و نابودی جهان آزاد؟ کسانی که فکر میکنند این متعصبین مذهبی پس از نابودی اسراییل و شکست "صهیونیسم" آرام میگیرند و زندگیای در صلح و همزیستی با خود و باهمسایههای خود آغاز میکنند و دست از تئوری تسلط جهان اسلام بر کافرین و ملحدین بر میدارند و فقط به سوزاندن پرچم آمریکا اکتفا میکنند، سخت در اشتباهاند. با تسلط حزبالله برخاورمیانه، لبنان، مصر، اردن و سرزمین حجاز یک لقمه خواهند شد، درپیاش ترکیه و شمال آفریقا به زانو در میآیند. سوریه و ایران هر چندخود شریک جرماند و لی حزبالله پس از قوی شدن در منطقه آخوندهای میانه رو را نیز به آنجایی میفرستد که عرب نی انداخت. عراق، افغانستان، پاکستان ... جنگ با اروپا و در گیری با آمریکا و آغاز یک جنگ جهانی دیگر و باز گشت به دوران توّحش .... *** خیرخواهان میگویند اسراییل در عملیات تلافیجویانهاش تند میرود. گویا نمیدانند این دوستان، که اعراب قادرند صد بار ببازند و دوباره جان بگیرند. اسراییل اما حتا اجازه یکبار باخت را ندارد. زیرا باختای خواهد بود ایدی. جنگ بین اعراب و اسراییل تا زمانیکه اعراب دست از مغزشویی فرزندان و نوه هایشان یعنی آینده سازانشان بر نداشتهاند جنگی خواهد بود ابدی. و ما برای حفظ صلح و آرامش در منطقه و در دنیا باید دعا کنیم اسراییل هر گز شکست نخورد. آن زمان عبد الناصرها آتشافروز معرکه بودند، اینزمان آخوندها و سوریها هیزم بیاران معرکهاند و با نام فلسطین و دفاع از حق فلسطین حزبالله را علم کردهاند. بیچاره ملت فلسطین. 2 نوشته شده در Wed 2 Aug 2006ساعت 17:15 توسط حميد کجوري GetBC(155); 30 نظر
Comments:
Kommentar veröffentlichen
|