تصميم، تصميم رهبر است
ترس ازتسلط فاشيسم مذهبی توتاليتر و کريه‌المنظر، اين بارهم درکسوت ظاهری وهم در وجهه
باطنی‌اش، چنان جنب‌وجوش مأيوسانه‌ای درميان هم‌ميهنانم درداخل وخارج کشورانداخته است که مسّببين اصلی اين فتنه گری وتفکر قهقرايی، نا خواسته به پستوی فراموشی سپرده شده اند. شورای نگهبان منتخب رهبر، به صلاحيت احمدی‌نژاد برای سياهی لشکر و يا برای خالی نبودن عريضه مهُرتأييد نزده است ! بحث انتخاب بين بودن يانبودن، انتخاب بين بد وبدترويا پناه بردن ازمارغاشيه به عقرب جرّار، ازهمان لحظه‌ای شروع شد که شورای نگهبان ازبين صدها ايرانی واجد شرايط مقام رياست جمهوری، تعداد انگشت شماری را به امت هميشه خارج از صحنه تحميل کرد و دربرداشت انحصار طلبی‌اش چه بسا که حق به‌جانب بود، زيرا ما، خواب رفتگان، که می‌توانستيم در آن زمان، زبان به اعتراض بگشاييم وتهديد به تحريم سراسری بکنيم و شکايت به مجامع بين المللی ببريم، به قول امام راحل و طبق معمول هيچ غلطی نکرديم ويک بار ديگراز جماعت آخوند که فکر می‌کرديم وفکر می‌کنيم نادان و ازمرحله پرت‌است، رودست خورديم. اگراتهام و شايعه دخالت نيروی نظامی و انتظامی درروند انتخابات وتقلب در آراء به صندوق ريخته شده به نفع احمدی‌نژاد درست باشد، که احتمالن درست است وگرنه رييس سابق مجلس آبروی خودرا روی اين اتهام مايه نمی‌گذاشت، پس محال است اين امرسرخود و بدون اطلاع فرمانده کل قوا، و بدون تأييد ولايت مطلقه فقيه و شخص اول و همه کاره مملکت صورت گرفته باشد. و اگرتصميم رهبر براين باشد که احمدی‌نژاد رئيس جمهورمملکت بشود يا برای رئيس جمهورشدن رفسنجانی رل مارغاشيه را بازی کند، پس ما معترضين عرض خود می بريم و زحمت ديگران زیاد می‌کنیم